Sama często mam ochotę na takie wędrowanie... po prostu rzucić wszystko i ruszyć przed siebie... tylko, że ... no właśnie...
Może w tej pracy zaklęłam to swoje marzenie... aby... jak w tej piosence...
autor tekstu: Andrzej Mogilnicki
Iść, ciągle iść w stronę słońca
W stronę słońca aż po horyzontu kres
Iść ciągle iść tak bez końca
Witać jeden przebudzony właśnie dzień
Wciąż witać go, jak nadziei dobry znak
Z ufnością tą, z jaką pierwszą jasność odśpiewuje ptak
Iść ciągle być w tej podróży
Którą ludzie prozaicznie życiem zwą
Iść, ciągle iść jak najdłużej
Za plecami mieć nadciągającą noc
Z najprostszych słów swój poranny składać wiersz
W kolorach dwóch raz zobaczyć to co niewidzialne jest
Iść, ciągle iść, trafiać celnie
W zawianej piaskiem trawy ślad
Być sobą być niepodzielnie
Oczami dziecka mierzyć świat
Iść, ciągle iść w stronę słońca
W stronę słońca aż po horyzontu kres...
A w zasadzie wszyscy jesteśmy wiecznymi tułaczami... aż po "horyzontu kres... "
Moje wędrowanie - to tytuł albumu, który z podróży w 2013r. próbuje stworzyć!
OdpowiedzUsuńTaki album... to jest fajna sprawa...
Usuńcudne pozdrawiam ciepluteńko
OdpowiedzUsuń:))
UsuńGdyby tak można zostawić wszystko...zostać żebrakiem albo pijakiem, zostawić materialną przeszłość... nic nie budować, cieszyć się życiem...wsłuchać się w ludzi i ich pragnienia... budzić się wtedy gdy wstaje słońce....GDYBY można tak....
OdpowiedzUsuńKochana te myśli nawiedzają i mnie...lecieć...wolnym jak ptak...
Dla tego wędrowcy na kiju posadziłabym latacza, aby był jak ja... czasami :)
Słowa piosenki Wilków i tu teledysk:http://muzyka.interia.pl/teledyski/teledysk/wilki-zostac-mistrzem,223093
W tym tygodniu NIE wyruszaj nigdzie :)
Gdyby...
UsuńW tym tygodniu jeszcze nie zacznę wędrować ;)
Wędrowiec ekstra...Iść, ciągle iść, w stronę słońca...Pa...
OdpowiedzUsuńAż po horyzontu kres...
UsuńPiękne !!!! Każdy nasz nowy dzień jest drogą gdzieś i po coś!!! Pozdrawiam !!!
OdpowiedzUsuńTak, każda chwila to początek... bo każda podróż zaczyna się od pierwszego maleńkiego kroku...
Usuńtak patrzę na te Twoje rzeźby i myśle sobie, ze moje szyjatka przy nich to jest wielkie nic. Szyć to może kazdy, ale takie cuda to chyba tylko Ty potrafisz!
OdpowiedzUsuńMyślę, że nie tylko ja... A Twoje szyjątka jak je nazywasz to wyższa półeczka...
UsuńPiękne takie wędrowanie... Tylko nie rozsmakuj się w nim za bardzo, bo lubimy do Ciebie zaglądać i czytać co nowego w Bohaczykowie.
OdpowiedzUsuńAniu jeszcze nie zaczęłam... ale kto wie...
UsuńWędrowniczka, jak zresztą wszystkie twoje rzeźby rewelacja.
OdpowiedzUsuńA ty wędruj, wędruj ale zawsze szybko do nas wracaj z nowymi pomysłami i weną twórczą
Coś mi się wydaje, że zamiast mnie na razie wena powędrowała ;)
Usuńchyba sama spróbuję powerpolu-zachęciły mnie twoje rzeźby
OdpowiedzUsuńSpróbuj... myślę, że warto :)
Usuń