Proszę, proszę ...

ale mnie tu dawno nie było...
Może to wynik jakiś dziwnych zdarzeń? A może jedynie pogoda? A może ... A może ...
Co tam ... może powodem jest morze? Między innymi... i owszem :)

Zacznę jednak od tego co udało mi się wykonać, pomimo wyjazdów tu i tam, przyjmowania gości u siebie i pracy pomiędzy wyjazdami.
W góry jechałam pociągiem ... jak zawsze wzięłam książki do czytania, ale tym razem postanowiłam wziąć też jakąś robótkę. W zasadzie rzadko to robię, bo przeważnie jak zabiorę, tak przywożę - nawet do niej nie zaglądając. Tak mam, że tworzę w zasadzie tylko u siebie.
Tym razem jednak wzięłam ... czułenka z nawiniętą daaaawno nitką - nawet nie sprawdziłam ile jest tej nitki... W sumie nie byłam pewna, czy nadal pamiętam jak się macha tymi czułenkami...
Okazało się, że z tym jak z jazdą na rowerze ... nie zapomina się!
Tyle, że też jak z jazdą na rowerze wprawa jest jednak ważna ;)
Powoli, powoli ... nieźle się przy tym wkurzając, przypomniałam sobie jak machać, coby coś wymachać :)
Oczywiście okazało się, że mam niewiele tej nici, i to w kilku kolorach :)

Wymodziłam z tego takie oto maleńkie cósie :)

Co z nimi będzie? Nie mam pojęcia... 

Te wymodziłam jadąc na południe :)

Natomiast na północy mając już jakieś pojęcie o frywolitce ... niewielkie, ale jednak jakieś...

Wymyśliłam taki oto kołnierzyk ... pewnie dla jakiejś lalki, która pewnie kiedyś powstanie :)

Będzie jak znalazł ... jakby co...

Na tejże północy powstał też kolejny wisior metodą koronki klockowej.

Zastosowałam tutaj kilka rodzajów i kolorów drutów i kilka rodzajów i odcieni nici lnianych ...

A na koniec pokażę Wam kochani trochę południa naszego pięknego kraju ...

Góry uwielbiam ... kocham po nich wędrować...

I trochę północy ... 

Morze kocham tylko ... poza sezonem.

Też wędruję godzinami wzdłuż plaży... nienawidzę plażowania ... 

Kąpiel może być, ale nie musi...

Niby ta sama plaża ... a jaka różnorodność ...

I ta lekkośc piórek na piasku ...

Zaczyna się zmierzch ...

I złoto się rozlało ...

Taką drogą szłam nad ...

Jedna fotka znad zalewu ...

Miałam też kilka interesujących spotkań .... 

Jedno z " ekshibicjonistą" ;)

A tu w liczbie mnogiej ... 

Taki oto stworek próbował zjeść opakowanie po rosyjskich czekoladkach :)

Tutaj rodzina niepełna ... gdzie jest tata????

Może to ten?

Też dzieciaki bez rodziców ... 

Jakiś dziwny stwór na drzewie!

A ta panienka bawi się chyba w chowanego ;)

Było oczywiście więcej tych spotkań ... ale ja, jak to ja z rzadka biorę aparat ;)

Ktoś dotrwał???

Koral pomarańczowy

połknięty przez żmijkę ;)
Z tym skojarzyła mi się ta bransoletka. Ale efekt tego połykania bardzo mnie zadowala. Moim zdaniem wygląda to fajnie i ciekawie.
Czyli kolejna, ostatnia w tej serii bransoletka ( myślę, że na razie dam spokój, musze zając się innymi sprawami leżacymi odłagiem  ) ...

Spol podwójny, drut 0,3, kulka korala pomarańczowego. Zapięcia ręcznie wykonane, z gotowców są wykończenia żmijki.

Oto rzeczona "głodna" bransoletka

Serdecznie pozdrawiam ... oj chyba zaczął się okres, kiedy czasu będzie mniej na działanie blogowe.

Zobaczymy :)

Pozdrawiam wiosennie w klimacie letnim :)

Dzisiaj mam

dwie bransoletki.
Każda inna, z innego drutu, w innym splocie, z innym wykończeniem.
Pierwsza z nich powstała prawie w całości dzisiaj. Prawie, bo różyczkę wykonałam wczoraj. Wczoraj jak ją wykonałam, to plany co do reszty były inne niż dzisiaj. Wczoraj myślałam, że cała bransoletka będzie miedziana. A dzisiaj w czasie wyplatania wpadł mi do głowy inny pomysł, a w zasadzie dwa pomysły. Pierwszy, którego nie zrealizowałam był taki, że będzie to miedziana bransoletka z cieniutkim paseczkiem srebra. Drugi, który zrealizowałam zaraz pokażę.

Bransoletka miedziano - srebrna. Drut 0,5, splot pojedyńczy. 

Zapięcie ozdobne :) z różyczką.

Całość wykonana ręcznie, żadnych gotowców.

Jak widać, w połowie jest w kolrze miedzi 

w połowie w kolorze jasnego srebra.

Druga bardzo prosta, z bardzo prostym zapięciem.

Drut 0,3, splot podwójny.

Ta w postaci żmijki, leżała sobie od jakiegoś czasu.

Dziś dostała tylko wykończenie i zapięcie.

Fajnie będzie wyglądała noszona razem z inną, chociaż sama w sobie też fajna.

A tak wyglądają razem :)

Pozdrawiam wieczorową porą :)

Miłej niedzieli życzę.

Kilka postów

niżej jest bransoletka w dwóch kolorach srebra.
Jak tam pisałam żmijka ( tak nazywam to co powstaje po wypleceniu i przeciągnięciu ) wyszła mi zbyt długa i musiałam obcinać końce.
Odcięłam z każdej strony około 5 - 6 cm żmijki w kolorze ciemnego srebra. Tym razem nie wywaliłam tych teoretycznie zbędnych resztek.
Tak sobie leżały, aż przyszedł dzisiejszy piątek ;)
Postanowiłam wykonać z nich bransoletkę. Ponieważ miałam dwa niewielkie kawałki, musiałam je czymś połączyć. Znalazłam turkusy. Niestety nie mają otworów, są po prostu kamieniami. Oplotłam je drutem, dorobiłam kółeczka. Potem wykonałam końcówki i oprawiłam kawałki żmijek. Połączyłam je z kamieniem. Pozostało wykonać zapięcie. Tym razem składa się z trzech elementów. Sama zapinka jest maleńka, mało widoczna. Niestety fakt, że bransoletka składa sie z tak wielu elementów połączonych ruchomo powoduje, że dość ciężko jest ją sobie samodzielnie zapiąć. Dałam radę, ale jest to karkołomne. Tym razem potrzebny jest Dżentelmen ;) z umiejętnością zakładania bransoletki na nadgarstku Pani Swojego Serca. :)

Bransoletka z turkusem. Wykonana metodą viking knit. Drut 0,5 w kolorze ciemnego srebra.

Wszystko wykonane ręcznie, żadnych gotowców.

Pozdrawiam serdecznie i zachęcam do komentowania. Uważnie czytam każdy komentarz, Wasze opinie są ważne.

Kartka

z okazji dnia matki. Wiem, wiem to jeszcze daleko ... ale jakoś tak mi intuicja mówiła, że musimy wykonać to teraz. Okazało się, że nie myliłam się.
Oczywiście chodzi o zajęcia z dzieciakami w GDK.
Dzisiaj szybko rano wykonałam pracę przykładową i na zajęciach po południu ją wykonywaliśmy. W grupie najmłodszych dzieci. Zastanawiałam się jak sobie poradzą z pleceniem koszyka ... ale okazało się, że poradziły sobie z lekką pomocą w niektórych przypadkach. Szkoda, że nie miałam aparatu, bo prace wyszły naprawdę fajnie. Każda inna oczywiście, jedynym elementem stałym był właśnie koszyk - bez narzucania koloru paseczków. Reszta kompozycji była dowolna.
A dlaczego piszę, że intuicja mnie nie okłamała? Po prostu na zajęciach okazało się, że musimy wykonać za tydzień duuuużo kartek na prośbę dyrekcji - czyli dzieci nie wykonałyby pracy dla swoich mam. A myślę, że szkoda byłoby.

Oto przykładowa praca, którą ja wykonałam :) podnoszę im poprzeczkę prawda?

Dzieci mają od 5 do 9 lat 

Pozdrawiam i zapraszam do komentów ;)

Kolejny etap

pokonany.
Mówię o technice viking knit. Poprzednie bransoletki były wykończone gotowymi elementami. Tym razem pokusiłam się o wykończenie moje... czyli oprawa żmijki również wykonana jest ręcznie - znaczy moimi rękoma. Wykończenie samej żmijki i zapięcie wykonane z drutu o grubości 0,8.

Bransoletka wykonana z drutu 0,3 splotem podwójnym.

Całość w kolorze srebrnym z paseczkami w kolorze miedzi.

Wyszła bardzo delikatnie sama w sobie.

Ten rodzaj zapięcia i wykończenia podoba mi się zdecydowanie bardziej niż poprzednie gotowe.

No i ważne - każde może być inne, wystarczy wymyśleć.

To wykonałam wg kursu z Sowiarni - robiłam to pierwszy raz w życiu, więc nie chciałam kusić się na coś wymyślonego.

Jest jeszcze jedna, z podobnym chociaż nie takim samym zapięciem.

Tym razem cała miedziana, splot pojedyńczy, drut 0,5 

Tu widać, że splot jest inny :)

Pozdrawiam serdecznie, zapraszam do komentów.

Życzę wspaniałego wypoczynku majowego.

Gdy zobaczyłam

u Beaty bransoletkę wykonaną techniką viking knit, zaciekawiło mnie to.
U Beaty był odnośnik do bloga Ani i Huberta, a u nich zobaczyłam jak się to robi. Zobaczyłam i wiedziałam, że przynajmniej podejmę próbę. Tak też się stało.
Wykonałam kilka różnych żmijek ... ale ponieważ nie zajmuję się biżuterią to nie mam tych wszystkich ozdobnych końcówek, no bo skąd. Co prawda u mnie w domu mówią, że ja mam wszystko - ale jednak nie mam.
Znalazłam kilka takich prostych zakończeń ... no to dwie niejako wykończyłam.
Ale na pewno nie będę kupowała nowych, bo właśnie Ania i Hubert pokazałi, że można to wykonać samemu, i ta wersja bardzo mi się podoba - tylko trzeba mieć grubszy drut. Ta metoda mnie zainteresowała - na poczcie czeka już paczuszka ;) Może dam radę.

Na dziś mam dwie bransoletki wykonane z drutu miedzianego beadsmith grubość 0,5.

Ta jest na bazie 10mm splotem podwójnym.

Jest niewielka, jeszcze nie umiem przewidzieć ile muszę upleść, aby wyszła mi w końcowym efekcie długość jaką chcę.

Mogłam ją oczywiście przeciągnąć kolejny raz, pewnie byłaby dłuższa, ale byłaby sztywniejsza.

Ta jest z takiego samego drytu, tyle, że w kolorach jasnego i ciemnego srebra.

Baza ta sama, ale splot pojedyńczy.

Przeciagnięty na cienszą żmijkę.

Miałam takie końcówki jakie miałam ( musiałam uzyskać odpowiednią średnicę źmijki), więc ta z kolei wyszła za długa, musiałam odcinać.

A tutaj obie, widać wyraźnie różnice.

Muszę odłożyć już te druty ... mam do wykonania przykładową pracę na jutrzejsze zajęcia z dziećmi.

Czyli obowiązki, a potem przyjemność.

Pozdrawiam serdecznie zaglądaczy i zaglądaczki.

Dziękuję za każde skrobnięte słowo.