Wiosna nadchodzi

już ją widać.
Będzie można wreszcie wyjść w plener. Zima nie sprzyja rysowaniu na dworze, palce mogą zamarznąć a może nawet ołówek :) ... nie sprawdzałam.
Co prawda, jeszcze bywa chłodno, pada deszcz itd ... ale można wyjść i chociaż zastanowić się co by tu narysować ... przyjrzeć się światu wokół.

A jest co podziwiać ... dlatego Sonia postanowiła rozpocząć sezon wiosenny :)

Najpierw nieśmiało przysiadła na schodach ...

Schroniła się przy murku, bo trochę wieje ... 

Ubrana stosownie co prawda ... ale jednak.

Nieśmiało rozgląda się wokół, a tu pierwsze zielone trawy widać, pierwsze nieśmiałe czubki kwiatów, wszystko budzi się do życia.

Wyjęła w plecaka ołówek i szkicownik ... 

Powędrowała dalej ... przysiadła na klombie i rozgląda się ...

coby tu wybrać ... jaki motyw utrwalić?

W międzyczasie wyjrzało słonko ... no to pobiegła do domu po kocyk, bo jednak do lata ciągle daleko.

A przebiśniegi kuszą ... 

Może by jednak te pierwsze kwiatki? Przecież ich żywot krótki ... za chwilę ich nie będzie.

Ale one piękne - myśli...

Jak je narysować, aby nie uronić ich delikatności, świeżości ...

Oj, nie będzie to łatwe ...

Słonko świeci, mam czas ... poobserwuję sobie zanim zacznę szkice ... 

Wiadomo, aby narysować dobrze trzeba najpierw poczynić dokładne obserwacje obiektu...

A może poprzestanę na patrzeniu ... natury nikt nie pobije :)

I tak minęła godzinka ... zrobiło się chłodno. a ja nic nie narysowałam.

Trzeba się zbierać, bo katar murowany.

Przysiądę jeszcze chwilę, dawno tak ładnie nie było ...

Rozłożyła kocyk w innym miejscu, i usiadła sobie bo ptaki tak pięknie śpiewają. Słychać żurawie, widać klucze lecących gęsi ... 

Co tam rysować będę innym razem, dzisiaj uczta dla duszy ...

Pozdrawiam serdecznie i zapraszam do komentarzy, każdy czytam uważnie, każdy jest dla mnie ważny :)

BB